En toen was het Coronavirus ook in Nederland. Heel erg besmettelijk en daarom moesten we thuis blijven en mochten we niet meer naar ons werk of dagbesteding. Het was moeilijk te begrijpen. Onze ouders en begeleiders hebben het goed uitgelegd en langzaamaan snapte we het wel. We begrepen ook dat er maatregelen, (een moeilijk woord voor regels die je moet volgen) genomen werden. Niet alleen de dagbesteding ging dicht, ook al onze hobby's gingen niet door. Dus geen zwemmen, paardrijden, bootcamp, pianoles en atletiek. Niemand weet hoe lang het gaat duren. Dat is niet fijn.
Toen Mike hoorde dat hij overdag niet naar zijn werk kon, wilde hij graag naar zijn ouders. Gelukkig heeft hij daar ook genoeg te doen.
Ron wijst de nieuwe regels, maatregelen, aan, en de uitleg over wat het Coronavirus inhoudt.
Het personeel van de dagbesteding gaat deze periode op de groepen helpen. Dat is heel erg fijn, want dan kan je als groep toch wat meer gaan ondernemen.
Zo gauw het zonnetje schijnt gaan we naar buiten. Wandelen maar en drinken mee. In Oerle zijn genoeg picknicktafels om even uit te rusten. Heerlijk zo in het zonnetje.
En in de avond samen koken. Roland helpt graag een handje mee.
Hieronder een mooi gedicht, dat ingezonden werd door Toos, begeleidster bij WISH
lieve ouders en collega's.
We zijn allemaal op onze eigen manier bezig met corona. Wat het doet met ons en onze geliefden..
Ik wil jullie als ouders graag een hart onder de riem steken omdat het ook voor jullie een moeilijke situatie is.
En voor mijn collega's die met hart en ziel blijven werken.
Laten weten dat corona geen vat heeft op de liefde voor ons werk en jullie kinderen middels dit gedichtje.
Corona heeft vat…
op ons leven
ons gezin
op de oude
op de jonge
op de mens
er tussen in
corona heeft
de wereld
de hele mensheid
in haar macht
de eens zo
vrolijke dagen
lijken voor velen
plots ‘n nacht
wat corona NIET
kan infecteren
is de liefde
voor ons beroep
voor jullie kinderen
onze collega’s
voor jullie als ouders
de hele groep
weet en voel
dat onze liefde
voor jullie kind
NIET wordt besmet
handen ineen
samen sterk
voor jullie kinderen
wij zijn aan zet.
Dank je wel Toos voor deze mooie woorden.
Zo kabbelen we een tijdje door en het gaat best goed. langzaamaan beginnen we te wennen aan het thuis zijn en komt er een nieuwe structuur in de dag. gelukkig mogen we onze ouders nog gewoon zien, al worden de regels telkens wel een beetje strenger. al gauw mogen de ouders namelijk alleen maar op de kamer van ons komen en niet meer in de gezamenlijke ruimtes. Dat is goed te doen hoor. We zijn veel te blij dat we hen nog kunnen zien.
Helaas komt er dan minder goed nieuws. Vanaf 26 maart mag er nog maar één ouder per keer op bezoek komen, en deze mag niet naar binnen, maar moeten we elkaar buiten zien. Dat was even schrikken, zeker omdat het ook nog maar eens per week is.
Voor onze ouders is het ook lastig. wie blijft er op Brandrood en wie heeft liever dat zijn of haar kind mee naar huis gaat.
Tess en Anita, haar moeder, moeten vanaf nu binnen blijven. Omdat Tess erg kwetsbaar is voor het virus heeft Anita de volledige zorg op zich genomen. een zware opgave.
Ron en Ronald gaan naar huis, en de dames Sanne, Denise, Tess en Evi blijven op Brandrood. Hoe lang de situatie zo blijft weet niemand. Iedereen maakt er het beste van.
Zoals Mike regelmatig hun hond uitlaat, zo gaan Ron en Roland ook regelmatig wandelen. Ron zelfs elke dag. Harstikke goed. Puzzelen en lekker bakken zijn ook hobby's van Roland. Deze cake ziet er heerlijk uit,
Reactie plaatsen
Reacties