Eindelijk is het dan zo ver. Vandaag gaan we echt wonen op Brandrood 37! Om 11.00 uur hebben we afgesproken om buiten op elkaar te wachten. Iedereen is zenuwachtig en benieuwd wat er gaat gebeuren....
Carien komt met een mooie taart aangelopen. Dat wordt smullen!! Als we er allemaal zijn gaan we aanbellen en dan staat daar alle leiding; Ilse, Koen, Lenicka, Rian, Simone en Toos die ons welkom heten. Ook Eric is erbij. Iedereen praat door elkaar en is het een kabaal van jewelste. De taart wordt bewonderd en als iedereen een plekje heeft om te zitten houdt Eric een welkomspraatje. Hij krijgt een hard applaus en dan, jawel, taart! Iedereen zit te kletsen, wat te drinken en te genieten van de taart
Nu wordt het toch echt tijd om naar onze kamers te gaan. Maar dat gaat niet zomaar. Eerst mogen we een mooi lint doorknippen en hangt er voor elke bewoner een houten sleutelhanger met zijn of haar naam erin gegraveerd. Wat een leuke verassing. Nu zijn de kamers officieel van ons.
In het half uur daarna wordt er wat gerommeld in de kamers, nog wat ingericht, opgeruimd, enzovoort. Toch komt het moment dat we afscheid nemen eraan. Alle ouders gaan tegelijk weg. Als iedereen bij de hal staat moeten de ouders even wachten. De bewoners hebben nog een verassing voor ons. Ze gaan allemaal naar de grote kast en komen even later terug met een supermooi geverfd vogelhuisje, met daarbij een supermooi gedicht over een vogeltje dat uitvliegt en het spannend vindt, maar weet dat ze het kan.
Nu vloeien de tranen bij iedereen nog veel harder. Wat mooi. Nog een laatste knuffel, zwaaien en daar gaan de ouders. Waarschijnlijk komen ze morgen wel weer op bezoek.
Op Brandrood gaan ze opruimen en samen lunchen. De middag verloopt rustig. De een gaat naar haar of zijn kamer en de ander is liever in de huiskamer. Langzaamaan wennen aan de nieuwe situatie.
En de ouders? die zijn met zijn allen de kroeg ingedoken en hebben geproost op een nieuwe fase in ieders leven.
